Hallo allemaal!

Ik ben Wim Declercq  en ik neem jullie graag mee op een reis door mijn loopbaan bij Gediflora, een plek die als een tweede thuis voor mij is geworden. Het begon allemaal op maandag 4 januari 1982. Ik zette toen mijn eerste stappen in het bedrijf, dat destijds nog "Georges Pieters en Zoon" heette. Mijn eerste rol? Plukker. Twee jaar lang leerde ik de kneepjes van het vak door stekjes te plukken. Al snel kreeg ik de kans om meer te doen, namelijk helpen bij het inpak- en verzendproces van diezelfde stekjes. In de loop der jaren groeide mijn rol binnen de serre. Ik kreeg de verantwoordelijkheid voor de moederplanten, die toen nog in Oostnieuwkerke stonden. Plannen wanneer en waar de stekken geplant moesten worden als moederplanten, en deze planten controleren, werd een belangrijk onderdeel van mijn werk.

In 1987 kwam er een nieuwe uitdaging op mijn pad: het veredelen van onze eigen chrysantenrassen. Toen de verantwoordelijke voor de veredeling na een paar maanden vertrok, kreeg ik de kans om deze rol over te nemen. Zo begon mijn carrière als veredelaar. Sinds het eind van de jaren '90 ben ik fulltime bezig met het veredelen van de Belgian Mums en mag ik mezelf trots hoofdveredelaar noemen bij Gediflora.

In de loop der jaren ben ik nauw betrokken geweest bij de oprichting van productielocaties in Brazilië, Ethiopië, Kenia, en de VS. En wie weet, misschien binnenkort ook in Azië? Dankzij mijn kennis van de moederplanten, die ik al vanaf het begin van mijn carrière heb, fungeer ik ook als adviseur voor deze locaties.

Wat is volgens mij de sleutel tot succes als veredelaar? Liefde en passie voor het vak, zonder twijfel. Maar misschien ook een beetje gekte en nieuwsgierigheid!

Ervaringen

Gediflora en ik zijn als een geslaagd huwelijk. Na 42 jaar hebben we samen lief en leed gedeeld. Onder de vleugels van vader Dirk kreeg ik al snel de kans om door te groeien binnen het bedrijf. Dirk en ik zijn generatiegenoten en hadden vanaf het begin een goede klik, zowel op zakelijk als persoonlijk vlak.

Net als in een goed huwelijk kreeg ik altijd voldoende ruimte om mijn eigen weg te vinden, vooral toen ik betrokken raakte bij de veredeling. Het ging snel, en het gaat nog steeds snel. De jaren zijn voorbij gevlogen, en dat blijven ze doen.

We koesteren elke plant alsof het onze kinderen zijn. Veel van deze "kinderen" zijn uitgegroeid tot een groot succes als Belgian Mums. En er zit nog zoveel meer in de pijplijn dat mij voldoening geeft.

Ooit zullen we misschien volledig voldaan zijn, maar we weten nog niet wanneer dat zal zijn.